228.📌นิทานพันดาว📌 #นิทานพันดาวโดย : Bacteria

228.📌นิทานพันดาว📌

#นิทานพันดาว

โดย : Bacteria

👉นิยายฟีลกู๊ด+โรแมนติก แมนชนแมน เพราะไดอารี่เล่มหนึ่ง "นิทานพันดาว" ของทอฝันครูอาสาผู้ที่ให้ชีวิตใหม่กับเธียร และการเดินทางไปทำตามคำขออธิษฐานสุดท้ายของเจ้าของหัวใจดวงใหม่ทำให้เธียรพบความสุขและได้พบรักกับผู้กองภูผาแห่งผาปันดาว

นายเอก "เธียร" ลูกชายคนสุดท้องของอดีตนายทหารใหญ่  ที่เกิดมาบนกองเงินกองทอง  มีชีวิตเพียบพร้อมทั้งหน้าตาและฐานะ เป็นคนหนูเอาแต่ใจ แม่เลี้ยงยังกับไข่ในหิน หลังจากที่ได้รับข่าวร้ายตรวจพบว่าตัวเองป่วยติดไวรัสส่งผลกับการทำงานของหัวใจ  ต้องผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ แต่โอกาสหาหัวใจที่เข้ากันได้มีน้อยมาก นางคิดว่ายังไงตัวเองก็ต้องตาย จากเด็กร่าเริงก็กลายเป็นคนเก็บกด ขวางโลก ละทิ้งทุกอย่าง เริ่มประชดชีวิต ทำตัวเสเพลดื่มเหล้ามั่วผู้หญิงเข้าแก๊งซิ่งรถสร้างความเดือดร้อนไปทั่ว เข้าออกโรงพักเป็นว่าเล่น สองปีกับการใช้ชีวิตแบบนี้จนอาการเริ่มทรุดหนักด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวถูกนำตัวส่งรพ. ต้องทำการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจเท่านั้นถึงจะรอด  ด้วยอำนาจเงินและปาฏิหารย์นายเอกได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจทันทีเพราะมีผู้บริจาคที่เพิ่งเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ การรักษาเป็นไปด้วยดีแต่ต้องกินยากดภูมิไว้ กลับมาพักฟื้นที่บ้านทำเรื่องดรอปเรียนไว้ แม่ก็เป็นห่วงไม่ให้ออกไปไหน หลังจากที่แข็งแรงขึ้นนางก็เกิดอยากรู้ว่าเจ้าของหัวใจที่บริจาคให้ตัวเองนั้นคือใคร จนได้เห็นข่าวอุบัติเหตุที่เพื่อนไปแข่งรถแทนตัวเองและดันชนคนตาย  ให้เพื่อนช่วยสืบจนรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นชื่อ "ทอฝัน" และแอบไปดูเอกสารของพ่อพบว่าทอฝันกับคนที่บริจาคหัวใจให้ตัวเองคือคนๆเดียวกัน สืบประวัติของทอฝันและตามไปที่บ้านหลอกป้าของทอฝันว่าเป็นรุ่นน้องจะมาเอาหนังสือที่ทอฝันยืมไปจนเขายอมให้เข้าบ้าน นายเอกหยิบสมุดโน๊ตของทอฝันออกมาด้วย หน้าปกเขียนไว้ "นิทานพันดาว" ขณะหยิบในไดอารี่ขึ้นมาเจอรูปแอบถ่ายใบนึงร่วงลงมา เป็นแผ่นหลังของชายคนหนึ่งที่ทำให้หัวใจเต้นเร็วเจ็บปวดทรมานเหมือนมีคนเอาค้อนมาทุบ ชายผู้อยู่ในความทรงจำของหัวใจดวงนี้ ในไดอารี่บอกเล่าเรื่องราวชีวิตของทอฝันและการไปเป็นครูอาสาที่ "ผาปันดาว" หมู่บ้านชาวเขาเผ่าอาข่าชายแดนสุดเขตประเทศจ.เชียงราย ตัดสินใจก้าวออกจากโลกของตัวเองไปเรียนรู้โลกใหม่ที่แตกต่างออกไป ไปตามหาความสุข  ออกไปทำตามความฝันและคำอธิษฐานของเจ้าของหัวใจ (ทอฝัน) ไปสมัครเป็นครูอาสาที่เดียวกับครูทอฝัน ไปแบบไม่บอกครอบครัวเขียนจดหมายทิ้งไว้ว่าไม่ต้องออกตามหาเดี๋ยวกลับมาเอง 

พระเอก "ร้อยเอกภูผา/ผู้กองภูผา" ผู้กองร่างยักษ์เป็นผู้บังคับกองร้อยทหารประจำฐานปฏิบัติการผาพระพิรุณ ออกมาต้อนรับนายเอก เจอกันครั้งแรกก็ไม่ประทับใจแล้ว พระเอกคิดว่าคุณหนูเมืองกรุงคงอยู่ไม่ครบเทอมเหมือนคนอื่นๆ คงทนชีวิตความลำบากบนดอยที่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวก ไม่มีทั้งไฟฟ้าและน้ำประปาอินเทอร์เน็ตให้ใช้  อยู่ไม่นานก็คงเผ่นกลับ นายเอกก็กวนส้นเขาดี๊ดี ต่อล้อต่อเถียงเก่ง  พระเอกลงมาดูแลความเป็นอยู่ของนายเอกเองเลย รับบทพี่เลี้ยงคอยดูแลช่วยเหลือแนะนำการใช้ชีวิตที่ผาปันดาว คุณหนูเธียรทำอะไรไม่เป็นสักอย่างต้องคอยบอกคอยสอน สอนกางมุ้งเก็บมุ้งซักผ้าทำกับข้าว คุณหนูเธียรตัวแสบก็ดื้อเก่งกับพระเอกนี่เหวี่ยงจัง   การสอนเด็กในวันแรกของนายเอกไม่ได้เตรียมการสอนไม่ได้เตรียมตัวมาเลย  ให้เด็กวาดรูปแล้วก็ปล่อยกลับบ้าน ถูกพระเอกต่อว่าบอกว่าจะส่งกลับ นายเอกก็เก็บข้าวของจะกลับ พระเอกพอเห็นหนังสือเตรียมสอน เห็นนายเอกร้องไห้ก็รู้สึกผิดบอกไม่ได้ตั้งใจพูดไปแบบนั้น ปลอบจนนายเอกไม่ไปแล้วก็ได้ พาซ้อนท้ายมอไซค์แว๊นไปเที่ยวตลาด😁 ปกติกับคนอื่นผู้กองเขาไม่ลงมาดูมาสนใจปล่อยไปตามมีตามเกิดแต่กับนายเอกผู้กองเขาลงมาดูแลเองเลย มาตักน้ำใส่โอ่งไว้ให้ใช้ด้วย ทำเป็นเข้มทำเป็นเก๊กใส่เขาไปงั้นแหละความจริงก็เป็นห่วงเขา เพราะรักแรกพบหรือมีคนสั่งมา🤔

หลังกลับไปคิดมาแล้วว่าจะสอนเด็กๆยังไง นายเอกลดสถานะจากครูเป็นพี่ดีกว่า จากเรียกครูสีเทียนก็ให้เรียกพี่สีเทียนแทน  สอนแบบวิธีที่ตัวเองถนัดดีกว่า  ระหว่างทางกลับที่พักก็ไปเห็นลูกน้องของเสี่ยศักดาโกงราคาชาของชาวบ้านนายเอกไม่ยอมเลยมีปากเสียงทะเลาะต่อยตีกัน บังเอิญพระเอกและลูกน้องมาลาดตระเวณแถวนั้นพอดีจึงเข้ามาห้าม ต่อว่านายเอกที่ใจร้อนทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดี ก็เพราะเป็นห่วงถึงได้พูดสั่งสอนไปแต่นายเอกน้อยใจไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ไม่ถูกทั้งนั้นแหละ นอยด์เดินหนีไปเลย ผู้กองเขาก็ตามมาทำแผลทายาให้มานอนเฝ้า แถมตื่นเช้ามายังทำกับข้าวให้กินอีก สอนนายเอกซักผ้า ทำไปบ่นไปแหละคุณหนูเธียร   อยู่ไปอยู่มาจากที่คิดว่าตัวเองคงอยู่ที่นี่ไม่รอดก็เริ่มปรับตัวได้ อวัยวะใหม่ก็เริ่มเข้ากับร่างกายได้ดี ความใกล้ชิดทำให้เกิดความผูกพันทั้งคู่เริ่มมีความรู้สึกดีๆให้กันไม่รู้ว่าเริ่มเกิดขึ้นตอนไหนมันเป็นความสัมพันธ์เรียบง่าย ไม่หวานไม่หวือหวา แค่รู้ว่ามีความรู้สึกดีๆให้กันก็พอ

ความใจร้อนของนายเอกทำให้เสี่ยศักดาแค้นเลยให้คนมาลอบวางเพลิงโรงเรียนจับคนทำได้แต่เสี่ยหายตัว แล้วยังแอบรั้นไปพิสูจน์ข่าวลือเรื่องผีในป่า สรุปคือผีปลอมๆยังตามไปพิสูจน์อีกว่าปลอมเป็นผีทำไม จนไปเจอเสี่ยศักดากับลูกน้องที่ลอบค้าสิ่งผิดกฎหมายถูกจับได้โดนซ้อมจนสะะบักสะบอม พระเอกตามมาช่วยทันรับกระสุนแทนนายเอกจนถูกยิง  นายเอกรู้สึกผิดมาก การมาที่ผาปันดาวของนายเอกไม่ใช่ว่าพ่อนายเอกจะไม่รู้ เขารู้แต่เขาก็ไม่ตามปล่อยให้มาลองใช้ชีวิตดูแต่ก็ยังฝากฝังให้คนของตัวเองช่วยดูแล สาเหตุที่พระเอกคอยดูแลนายเอกส่วนนึงก็เพราะคำสั่งจากเบื้องบน 

จากเหตุการณ์นี้ทำให้พ่อของนายเอกติดต่อพระเอกมา พระเอกเลยรู้ว่านายเอกเป็นใคร  และที่มาที่นี่เพราะทันเจ้าของหัวใจดวงใหม่ พระเอกถูกสั่งให้ส่งตัวนายเอกกลับ พูดจาร้ายกาจเพื่อให้นายเอกไปจากที่นี่ ทำให้เข้าใจผิดว่าที่ตัวเองคอยดูแลนายเอกเป็นเพราะได้รับคำสั่งของพ่อ ความจริงคือรักแรกพบ ทำเย็นชาใส่ถึงจะเห็นนายเอกเสียใจแค่ไหน ถึงแม้ว่าจะอยากให้อยู่ที่นี่ตลอดไป แต่ก็เพราะจำเป็นต้องทำเพื่ออนาคตนายเอกและความที่แตกต่างกันเกินไปเหมือนอยู่คนละโลก นายเอกเสียใจที่รู้ว่าที่เขามาดูแลเพราะหน้าที่ไม่ใช่หัวใจ เลยขอเวลา5วันจะทำภารกิจสุดท้ายตามคำอธิษฐานของทอฝันให้พระเอกไปรอที่" ผาพันดาว" หลังจากทะเลาะกันก็หลบหน้าหลบตากันพระเอกก็เสียใจไม่แพ้กันโทรมเหมือนคนตาย หมอวสันต์เลยต้องตามนายเอกมาดูให้เห็นกับตา ป่วยทั้งกายป่วยทั้งใจดราม่าตรงที่นายเอกสับสนว่าความรู้สึกที่มีให้พระเอกเป็นของใคร ของตัวเองหรือของทอฝัน ตัวเองใช้ชีวิตของใครอยู่กันแน่ ยอมรับกับพระเอกว่ามาทำตามสิ่งที่ทอฝันปรารถนาเป็นครั้งสุดท้าย อธิษฐานกับดาวในวันสิ้นปีแล้วสารภาพรักพระเอกที่"ผาพันดาว" สุดท้ายก็รู้ว่าความรู้สึกทั้งหมดเป็นของตัวเองไม่ใช่ของทอฝัน ไม่อยากไปจากที่นี่ไม่อยากจากพระเอกไปและก็ปรับความเข้าใจกัน ถึงยังไงก็ต้องจากที่นี่ไปอยู่ดีพระเอกขอให้นายเอกลืมความแตกต่างมันมากเกินไป วันกลับก็ไม่มาลามาส่ง  นายเอกกลับมาเรียนต่อ  จนงานวันแต่งหมอวสันต์นายเอกไปร่วมงานและก็หวังจะได้เจอพระเอกคนที่คิดถึงอยู่ตลอด แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อพระเอกชิงหนีกลับขึ้นดอยไปก่อน นายเอกเลยคิดว่าพระเอกคงลืมกันแล้ว ตลอด2ปีพระเอกไม่เคยติดต่อมาเลย นายเอกเลยตัดสินใจไปเรียนต่อโทที่เมืองนอก แต่พอพระเอกโทรมาหาบอกคิดถึงเปลี่ยนใจทันที ขอพ่อเปลี่ยนไฟท์จากเมกาไปเชียงรายแทน ตัดสินใจฝังไดอารี่ของทอฝันที่ผาพันดาว พระเอกรู้ว่าคนรั้นอย่างนายเอกจะต้องมา นายเอกอธิษฐานขอพร"ขอให้เราไม่แยกจากกันอีก" พระเอกก็ขอให้"เราจะไม่แยกจากกันตลอดไป" นายเอกกลับไปเป็นครูอาสา พระเอกที่หายไปเขาก็พยายามเหมือนกัน พยายามเพื่อให้คู่ควรกับนายเอก ได้ติดยศผู้พันแล้วจะสอบเข้าโรงเรียนเสนาธิการทหารไปเรียนต่อที่กรุงเทพ นายเอกก็จะตามไปเรียนต่อโทด้วย พระเอกไหนก็จะตามไปด้วยทุกที่ จบแฮปปี้เอนดิ้งไปจ้า

🌺อย่าถามหาความหวานจากนิยายเรื่องนี้ มันบ่มี nc อยู่ตอนสุดท้ายของเรื่องหน้าท้ายๆ😁และก็กว่าจะรักกันผ่านไปตั้ง2ปีถึงจะชัดเจน ผู้กองเขารอเก่ง ถ้านายเอกไม่ตามมาหาที่ผาปันดาวถามว่าจะรอไปถึงไหนคะ  รักแรกพบอาจจะจบไม่สวย น้องเธียรจะไม่มีผัวหรือเมียใหม่ไปแล้วรึ น้องเขาก็ผู้ชายแมนๆอยู่นะ ปล.ในซีรีส์เขาปรับเปลี่ยนให้ฟินกว่าเยอะ