238.📌เริ่มต้นใหม่ในสามสิบวัน📌 #เริ่มต้นใหม่ในสามสิบวัน โดย : zearet17

238.📌เริ่มต้นใหม่ในสามสิบวัน📌

#เริ่มต้นใหม่ในสามสิบวัน

โดย : zearet17

👉พล็อตดราม่า เรื่องราวของคู่รักที่รักกันมานานเป็น10ปี เริ่มเบื่อ เริ่มหมดแพชชั่น นายเอกเลยตัดสินใจไปเที่ยวญี่ปุ่น30วัน เพื่อลองใช้ชีวิตคนเดียว ตัดสินใจจะเลิก  แต่มันไม่ง่ายเมื่ออีกคนนึงตามมา ถึงเวลาที่คนนำต้องได้วิ่งตามบ้างแล้ว เปียกปอนแต่จบดีค่ะ

นายเอก "โช" กับพระเอก "พี่แบร์" คบกันและแต่งงานอยู่กินกันมานาน พอเข้าช่วงปีที่10 ชีวิตคู่ชักเริ่มมีปัญหาเริ่มหมดแพชชั่น เล็กๆน้อยๆก็ทะเลาะกัน  เริ่มเบื่อ พี่ไม่สนใจน้อง น้องก็ใจไม่เต้นแรงกับพี่แล้ว คนน้องก็บ่นเก่งด่าเก่ง แยกห้องกันนอนเพราะอิพี่นอนกรน  ไม่กอดไม่หอมเพราะตัวเหม็นซกมกหนวดเครารุงรัง ไม่แตะเนื้อต้องตัวกันไม่นอนด้วยกันมาเป็นครึ่งปีละ นายเอกเลยคุยกับพระเอกถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคงไปกันไม่รอดคงได้เลิกกัน พระเอกก็บอกว่าจะให้ทำยังไงล่ะ เขาก็อายุเยอะแล้ว32แล้ว นายเอกก็29 ด้วยวัยนี้จะไปเริ่มใหม่กับใครก็คงยาก ไหนจะบ้านจะรถที่กู้ร่วม ไหนจะแมวอีก ปัญหาหลายอย่างจะตามมา นายเอกเลยตัดสินใจไปเที่ยวและพักใจญี่ปุ่น ที่ๆเคยถูกขอแต่งงาน แพลนไว้สัก30วัน ไปถ่ายรูปเล่นและกะว่าจะหาผัวใหม่😁 กะจะไปคนเดียวแต่อิพี่หนวด(นายเอกเรียกพระเอก) กลับตามไปด้วย  ทีแรกอิพี่แบร์ก็ทำเป็นไม่สนใจอยากไปไหนก็ไปแต่พอถึงวันบินกลับตามน้องไปซะงั้น    นายเอกนางเป็นช่างภาพอิสระทำงานที่บ้าน ไม่ค่อยได้ไปไหนไม่มีเพื่อน ส่วนพระเอกเป็นพนักงานบริษัทเป็นโปรแกรมเมอร์ ถ้าจัดลำดับความสำคัญพระเอกจัดนายเอกให้อยู่อันดับต่ำสุด รองจากงานและเกมส์  อิพี่มันบ้างานมากขนาดไปเที่ยวกับน้องยังแบกคอมไปทำงานด้วย มาเที่ยวก็มัวแต่ทำงานยุ่งขนาดนั้นจะมาทำไม  อิน้องก็แสบทิ้งพี่ไว้บนรถไฟแล้วหนีไปเที่ยวคนเดียวปล่อยให้อิพี่เดินหลงคนเดียวจนไข่แข็งกลับโรงแรม😁ไม่อยากให้พักห้องเดียวกันเพราะอิพี่มันกรน ไม่เตรียมตัวสักอย่างมาเป็นภาระให้นาง ช่วงวันแรกๆก็ง้องแง้งกันหน่อย เที่ยวเล่นสนุกสนานหัวเราะหยอกล้อบ้าง อยู่ได้ไม่กี่วันพระเอกก็ต้องกลับก่อนเพราะมีงานด่วน  นายเอกคิดว่าพระเอกมีคนอื่น เห็นเขาคุยกับน้องที่ทำงาน 'ของขวัญ' ลูกน้องพระเอก คุยกันเพราะเชียวแต่กับนายเอกนี่มึงๆกูๆ ชื่อนี้ผ่านหูผ่านตาบ่อย จนนายเอกเข้าใจว่าสองคนนี้กำลังคบกัน  ทั้งบ้างานและละเลยกัน ให้ความสำคัญน้อยลง ที่นางหนีมาญี่ปุ่นคือนางเตรียมตัวที่จะเลิกกับพระเอกจริงๆ อยากลองมาใช้ชีวิตตามลำพัง ชีวิตที่ไม่มีพระเอก อยากอยู่ให้ได้ด้วยตัวเองที่ผ่านมาอิพี่มันปูทางมาให้ตลอด จนมีปากเสียงกัน นายเอกตัดสินใจยอมเป็นหมาบอกเลิกพระเอก เพราะรักถึงเลิก อยากจำพี่ในมุมที่ดี ไม่อยากให้พี่ต้องมาพะวงกับคนที่เป็นภาระแบบเขา ไม่ได้ประชด อยากให้พี่มีแต่ความสุข พระเอกกลับไทยไปแล้วนายเอกยังใช้ชีวิตอยู่ที่ญี่ปุ่นต่อตามแผนเดิม  เสียใจแต่ต้องอยู่ให้ได้ อกหักก็ต้องหาอะไรทำ เที่ยวให้สนุกเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

พระเอกกลับไทยมาทำงานต่อ อิพี่มันไม่ได้รู้สึกว่าเลิกกับน้อง ไม่ได้คิดว่าน้องจะเลิกจริงๆ คิดว่าเดี๋ยวพอครบ30วันน้องมันก็กลับมา พี่ที่ทำงานก็เตือนพระเอกอย่าทุ่มเทกับงานจนเกินไปจนละเลยคนข้างหลัง ทุกอย่างมันเกิดจากที่พระเอกบ้างาน หลังจากพระเอกได้เลื่อนตำแหน่งก็งานเยอะจนไม่มีเวลา กลับบ้านดึกๆดื่นๆ กลับมาก็อยากพักผ่อน เหนื่อยมากจนนอนกรน เลยได้แยกห้องกันนอน ละเลยเรื่องบนเตียงกับนายเอก เซ็กส์เริ่มห่างหายจนเคยชิน เริ่มละเลยหลงลืมและเฉยชา  เพราะคิดว่ากลับมาบ้านยังไงก็ได้เจอกันอยู่ ตอนนายเอกบอกจะเลิกก็ใจหายเหมือนกัน ที่ตามน้องมาญี่ปุ่นก็เพราะเป็นห่วง อยากประคับประคองความสัมพันธ์ แต่ดูสิ่งที่น้องทำมันเป็นการผลักไสกันพี่ออกไป ทั้งจะหนีมาทั้งบอกจะเลิก ในความฝันของน้องไม่มีพี่อยู่ในนั้นเลย  ทั้งๆที่ตัวเองทำงานหนักก็เพื่อนายเอก พระเอกไม่เคยโทษตัวเอง ไม่มองว่าตัวเองผิด ปากหนักอีโก้สูง อยากให้นายเอกเข้าใจตัวเองบ้าง มองเรื่องที่น้องบอกเลิกเป็นเรื่องไร้สาระ เรียกร้องความสนใจ น้องทำอะไรก็ไม่ดีสักอย่าง ดื้องี่เง่าเอาแต่ใจน่ารำคาญ เอาตัวเองไม่รอด เป็นที่ปรึกษาให้ก็ไม่ได้  แต่ก็ยังแอบเข้าไปดูความเคลื่อนไหวของน้องในโซเชียลแต่ก็ไม่มีอัพเดทอะไร  โทรหาก็ทำตัวห่างเหิน เฟสบุ๊คก็ถูกน้องปิดกั้น เลยต้องแฮ็กข้อมูลไปแอบส่องเอา พอมาเห็นว่าน้องข้อเท้าบาดเจ็บก็เป็นห่วง โทรไปต่อว่าน้องอีกทำอะไรก็ไม่พอใจ น้องก็บอกว่าเราเลิกกันแล้วนะ พอติดต่อน้องไม่ได้ก็โทรหาแม่น้อง แม่น้องรู้ว่าเลิกกันแล้วนางบอกแม่แล้ว พอน้องรู้ว่าพี่แฮ็กข้อมูลตัวเองก็โกรธและพระเอกก็ไม่ได้รู้ข่าวน้องอีกเลย พระเอกได้เลื่อนตำแหน่งสมดังตั้งใจ แต่กลับไม่ได้ดีใจทั้งๆที่ผ่านมาพยามเพื่อสิ่งนี้มาตลอด กลับห้องมาก็เงียบเชียบว่างเปล่าเหลือแต่แมวเป็นเพื่อน พอมาได้ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวก็เหงาๆ คิดถึง มาทบทวนเรื่องต่างๆที่ผ่านมา  ทำให้รู้ว่าน้องเตรียมตัวคิดไตร่ตรองมาดีแล้วที่จะเลิกกับตัวเอง น้องให้พ่อแม่มาเก็บของ รับแมวไปอยู่บ้านแม่ บ้านก็ยกให้พระเอกไปเลย กลับมาจากญี่ปุ่นน้องจะกลับไปอยู่กับพ่อแม่ พี่แบร์เริ่มหงุดหงิดงุ่นง่านแล้ว ยังจะปากแข็งอีก 

นายเอกนางได้เพื่อนใหม่ ได้มองโลกกว้างขึ้นปกติก็อยู่แต่ห้องไม่เคยได้ไปไหน เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น กับพระเอกก็ยังคงคิดถึงตลอดเวลาแต่ชีวิตก็ต้องเดินหน้าต่อ  จากการที่แอบดูข้อความแชทที่นายเอกคุยกับเพื่อน พระเอกถึงได้รู้ว่านายเอกไม่เคยโทษพระเอกเลยที่ทำให้ต้องเลิกกัน กลับโทษตัวเองที่ดื้อ งี่เง่า เอาแต่ใจ ไม่รู้จักโตไม่สามารถเป็นที่ปรึกษาให้พระเอกได้ ทางออกคือเลิกกันน่าจะดีที่สุด ซึ่งทุกอย่างตรงกับที่พระเอกคิดกับนายเอกเลยน้องรู้ตัวมาตลอด พี่ไม่มีความสุขน้องก็ไม่มีความสุข พอเลิกกันจริงๆพระเอกกลับไม่มีความสุขไม่อยากจะยอมรับ ที่ผ่านมาโทษน้องมาตลอด มองแต่ในมุมของตัวเอง ยอมหักไม่ยอมงอ พอคิดได้ว่าตัวเองทำพลาดไปก็สูญเสียน้องไปแล้วความรู้สึกช้าไปหน่อย พอคิดได้ก็ลางานไปง้อน้องถึงญี่ปุ่น ได้ที่อยู่น้องมาด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนสนิทน้อง  พอเจอหน้ากันนายเอกไม่ได้ดีใจเลย เฉยชา สายตาน้องที่มองพระเอกเปลี่ยนไป พอน้องอยู่ได้ด้วยตัวเองไม่ต้องพึ่งพาตัวเองอีกแล้วกลับไม่อยากให้เป็นแบบนั้น อยากให้พึ่งพาตัวเองเหมือนเดิม  ขอโอกาสแก้ไขอ้อนวอนขอให้น้องอย่าไปจากกัน จะให้ทำอะไรก็ได้ยอม นายเอกยอมเปิดใจคุยกัน แต่ยังไม่คืนดีนะจ๊ะ ให้สถานะแค่คนแปลกหน้า น้องใจแข็งมากกลัวว่าถ้ากลับไปแล้วจะเป็นเหมือนเดิมอีก พี่ก็พยายามปรับพยายามแก้ถึงรู้ว่าสายเกินไปก็จะทำ ไม่อยากเสียน้องไป  ตามน้องต้อยๆ ไล่ก็ไม่ไป น้องไปไหนไปด้วยถึงขนาดลางานต่อ ไม่ให้ลาก็จะลาออกแม่งเลย 

พอได้มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันก็เข้าใจกันมากขึ้น มีสติหยุดฟังและคุยกันดีๆ เคลียร์ใจกันแล้ว  ยังคงรักกันอยู่แต่นายเอกตัดสินใจแล้ว ต่างก็ยอมรับการตัดสินใจของกันและกัน เลิกกันแต่ไม่เลิกรักกัน คนน้องเลือกก้าวไปข้างหน้า คนพี่คอยสนับสนุนให้น้องทำทุกอย่างที่น้องอยากจะทำ จะไม่ไปไหนน้องไม่ต้องกลับมาก็ได้แค่อยากให้รู้ว่ายังรักและรอเหมือนเดิม ใช้เวลาอยู่ด้วยกันกอดกันจนวันสุดท้ายที่ญี่ปุ่น พอกลับถึงไทยก็ใจหายที่ต้องแยกกันอยู่ นายเอกก็กลับไปอยู่บ้านแม่ พระเอกก็เทียวไปหาทุกวัน โทรไปหาบ่อยๆ ไปจีบน้องใหม่ไปง้อทุกวันเป็นฝ่ายตามน้องบ้าง ไม่เหมือนคนที่เลิกกันแต่มาเรียนรู้และจีบกันใหม่  ที่ผ่านมามองกันคนละมุม คิดต่างกันพี่ก็คิดว่าทำทุกอย่างเพื่อน้อง แต่สิ่งที่พี่ทำคือน้องไม่ต้องการ ความมีอีโก้สูงถ้าน้องไม่หนีก็คงไม่รู้ตัว คนน้องจากคนที่เอาแต่คอยตามพี่ คอยรับในสิ่งที่พี่ป้อนให้จนไม่มั่นใจในตัวเอง ตอนนี้โตขึ้นแล้ว จากที่คอยเดินตามกำลังก้าวเดินไปข้างหน้า ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ ส่วนคนพี่จากที่เคยวิ่งนำมาตลอดตอนนี้กลับลดฝีเท้าลง พร้อมสนับสนุน พร้อมที่จะเดินไปด้วยกันและเริ่มต้นใหม่อีกครั้งกับคนเดิม จบแฮปปี้ไปเอนดิ้งจ้า

🌺มันหน่วงจี๊ดๆหัวใจดีเนอะ เปียกปอนแต่มันคือดีอะ อึดอัดแทน แรกๆก็ทีมน้องโช หลังๆก็ชักเอนๆไปทางพี่แบร์ สงสารอิพี่มันแต่ก็สมควรอะเนอะ น้องมันวางพี่ไว้เป็นที่1เสมอส่วนอิพี่วางน้องไว้อันดับต่ำสุด พอคิดได้ก็เกือบสายไปแล้ว  ดีที่สุดสำหรับเราอาจไม่ดีที่สุดสำหรับเขา อย่าคิดแทนกันมีอะไรก็คุยกันมันคือทางออกที่ดีที่สุด  จบดีนะให้น้องเลือกทางเดินเอง เริ่มต้นใหม่กันอีกครั้งเดินไปพร้อมๆกันกับคนเดิม