295.📌ภพเธอ📌 #ภพเธอ โดย : littlebbear96

295.📌ภพเธอ📌

#ภพเธอ

โดย : littlebbear96

👉แนวพีเรียด+แฟนตาซี+โรแมนติก+ดราม่า  นายเอกผู้ซึ่งไม่เชื่อเรื่องโชคชะตาตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองย้อนเวลากลับไปเมือ400ปีก่อนในยุคสมัยกรุงศรีฯ ไปสวมรอยเป็นอีกคนที่หน้าตาเหมือนกันเด๊ะ และตามสืบว่าเขาคนนั้นหายไปไหนเผื่อเจอแล้วอาจได้กลับไปยังโลกเดิมที่จากมา  แต่ก็ยากนิดนึงเพราะพระเอกก็มัวแต่คอยจ้องจับผิดอยู่ตลอดเวลา พออยู่ไปอยู่มาก็รักกันตกลงปลงใจคบกัน แต่แล้วก็ต้องพลัดพรากจากกัน จนโชคชะตานำพาให้พวกเขามาพบเจอกันอีกครั้ง

นายเอก "ณคุณ"🧑 พออายุครบ20 ก็รู้สึกว่าช่วงนี้ตัวเองดวงตกจังอะไรก็แย่ไปหมด เพื่อนสนิทที่ชื่อ"ธีร์"ก็เป็นห่วงเลยพาไปเช็คดวงกับหมอดู ป้าหมอดูก็ทักว่าเป็นเพราะกรรมจากในอดีตยังไงก็เลี่ยงไม่ได้ ให้หมั่นเข้าวัดทำบุญสวนมนต์แผ่เมตตาจะได้ผ่อนหนักให้เป็นเบา ส่วนตัวนายเอกไม่ค่อยเชื่อเรื่องอะไรแบบนี้ จนวันหยุดที่นายเอกกลับบ้านที่ตจว.เป็นวันเกิดหลวงตา (ตาของนายเอกบวชเป็นพระ) พอดีแม่เลยพาไปถวายเพลที่วัด หลวงตาท่านเวลาทักอะไรใครจะแม่นมาก  แล้วหลวงตาก็ทักนายเอกว่าช่วงนี้ดวงไม่ดีจะมีเคราะห์เตือนให้ระวังเนื้อระวังตัวให้ดี นายเอกเกิดมาพร้อมกับบ่วงที่ติดค้างและต้องเป็นคนแก้ไขมันด้วยตัวเอง หลวงตาก็ผูกสายสิญจน์ให้และห้ามนายเอกถอดออกเด็ดขาด จากที่ไม่เคยเชื่อเรื่องดวงนายเอกก็แอบกังวล บวกกับมีเรื่องให้เครียดหลายเรื่อง ทั้งเรื่องเรียนเป้าหมายในชีวิตความกดดันที่เป็นลูกคนเดียวการถูกญาติเอาไปเปรียบเทียบกับพี่น้องคนอื่น  อยู่บ้านคนเดียวเลยออกไปซื้อเบียร์มากิน แล้วทีนี้บ้านตรงข้ามก็ดันมาเปิดเพลงเสียงดังนายเอกเลยหนีเข้าสวนมะม่วงหลังบ้านไปหาที่เงียบๆ แล้วคืนนี้ก็เป็นคืนที่เกิดจันทรุปราคาพอดี บรรยากาศเงียบๆสายลมพัดสบายบวกกับมึนๆเพราะกินเบียร์เข้าไปนายเอกเลยผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว แต่พอตื่นขึ้นพบว่าตัวเองอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ ห้อมล้อมไปด้วยผู้คนแปลกหน้าพูดจาแปลกๆ แต่งตัวแปลกๆ สวมโจงกระเบน เสื้อไม่ใส่ ไว้ผมทรงมหาดไทย ฟันก็ดำมือก็ถือดาบ แถมยังเรียกนายเอกว่า "คุณเกล้า"🧑 

นายเอกได้เจอกับพระเอก "พี่ภพ"👨 หล่อแต่ดูดุหน้านิ่งดูเป็นผู้ใหญ่ไม่รู้จักแต่รู้สึกคุ้นเคย ได้เจอคนที่ชื่อ "จอม" จอมเป็นหมอมีหน้าตาเหมือนธีร์เพื่อนนายเอก และเจอคนที่หน้าเหมือนรุ่นน้องในสาขาชื่อ "ไอ้ช่วย" เป็นบ่าวคนสนิทของเกล้า ทุกคนพากันออกตามหาเกล้าที่หายไปหลายวันจนตามเจอตัวหลับอยู่ในป่าสภาพคล้ายคนเมากลิ่นเหล้าคลุ้งตัว นายเอกก็บอกว่าตัวเองไม่ใช่เกล้า แต่ทุกคนคิดว่านายเอกยังไม่สร่างเมา  พระเอกก็เคลือบแคลงสงสัยว่านายเอกใช่เกล้ารึเปล่า ดูท่าทางแปลกไปเลยพิสูจน์ด้วยการเปิดดูตรงไหล่ข้างขวาของนายเอกจะมีปานอยู่มันก็มีจริงๆไม่ผิดตัวแน่ แต่ก็ยังระแวงนายเอกอยู่สายตาจ้องจับผิดอยู่ตลอดจนนายเอกไม่กล้ามองหน้า  นายเอกคืองงมากตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง จะหาวิธีกลับไปได้ยังไง บ้านช่องผู้คนแถวนี้ก็แปลกตาทุกอย่างคือแปลกไปหมด    เริ่มเครียดเริ่มกังวลไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงกับชีวิตต่อไปดี   ในเมื่อไม่มีทางเลือกนางเอกเลยต้องสวมรอยเป็นเกล้าจนกว่าเกล้าตัวจริงจะกลับมา นายเอกจึงจำเป็นต้องรู้ข้อมูลและประวัติของเกล้า ก็หลอกถามจากบ่าวคนสนิทที่ชื่อ 'ไอ้ช่วย' สรุปว่าตัวเองย้อนเวลากลับไปในยุคสมัยกรุงศรีอยุธยา ย้อนเวลาไปเกือบสี่ร้อยปี😮 เกล้าอายุ 20 เป็นลูกชายคนเดียวของขุนนางใหญ่ แม่ตายตั้งแต่เด็กต่อมาพ่อถูกกล่าวหาใส่ร้ายว่ารับส่วยจนต้องอาญาโดนโบยจนตาย หลังจากพ่อตายเกล้าก็เปลี่ยนไป จากคนร่าเริงสดใสตั้งใจศึกษาเล่าเรียนเพราะอยากรับราชการเหมือนพ่อก็กลายเป็นคนเงียบขรึมไม่พูดไม่จาทำตัวสำมะเรเทเมาประชดชีวิต ยิ่งถูกชาวบ้านนินทาว่าเป็นลูกคนโกงก็ยิ่งก้าวร้าวทำตัวไม่ดี หมางเมินกับทุกคน  จนพ่อพระเอกไปรับมาจากพิจิตรมาอยู่พระนครด้วยกัน แต่เกล้าไม่ยอมอยู่เรือนเดียวกันกับพระเอก พ่อพระเอกเลยแยกให้มาอยู่ตามลำพังอีกเรือนนึงใกล้ๆกันมีบ่าวรับใช้เก่าตามมาไม่กี่คน 

ส่วนประวัติพระเอกก็เป็นลูกชายคนโตของพระยาขุนนางยศใหญ่เพื่อนพ่อของเกล้า รับราชการตำรวจตำแหน่งท่านหมื่น อายุมากกว่านายเอก1ปี พระเอกกับเกล้าก็สนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ก่อนที่เกล้าจะย้ายตามพ่อไปพิจิตรเกล้าติดพระเอกมาก แต่พอเกล้ากลับมาจากพิจิตรเกล้าก็ทำตัวเย็นชาก้าวร้าวกับพระเอก ไม่มองหน้าไม่คุย เกล้าก็คือเด็กมีปัญหาคนนึงติดเหล้าทำตัวเกเรมีเรื่องชกต่อยมีเรื่องกับนักเลงอยู่ประจำ เกล้าหายตัวไปหลายวันพระเอกและพวกเลยออกตามหาจนเจอในป่า ฟื้นขึ้นมาก็กลายเป็นนายเอกในร่างเกล้านี่แหละ เกล้าคนนี้ไม่ใช่เกล้าคนเดียวกับที่พระเอกรู้จัก เพราะท่าทางและแววตาดูเปลี่ยนไป ถึงได้ถามนั่นถามนี่ซักอยู่นั่นแหละคอยจ้องจับผิดอยู่ตลอด พระเอกให้จอมมาดูอาการของเกล้าจอมวินิจฉัยว่าที่นายเอกความจำเลอะเลือนคงเป็นเพราะพิษของเหล้าที่เกล้าติดหนักมาก   นายเอกก็คิดหาวิธีเอาตัวรอดในโลกนี้และหาวิธีกลับไปยังโลกปัจจุบันให้เร็วที่สุด เลี่ยงที่จะเจอพระเอกกลัวจะถูกจับได้ว่าตัวเองไม่ใช่เกล้าตัวจริง   แต่ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอพระเอกไปคุยกับพ่อตัวเองให้นายเอกย้ายมาอยู่ด้วยกันที่เรือนของพ่อ จัดแจงเรือนนอนให้อยู่ใกล้ๆกันซะด้วยสิ  แค่ย้ายเข้ามาวันแรกก็เริ่มปั่นกันประสาทมีคนคอยคุมความประพฤติ เห็นหน้าขรึมๆเงียบๆแต่กวนประสาทเก่งชะมัด   นายเอกคิดว่าถ้าตามหาเกล้าเจอนางอาจจะได้กลับไปโลกปัจุบันก็ได้ เลยตามสืบว่าก่อนที่เกล้าจะหายตัวเกล้าทำอะไรอยู่ที่ไหน โดยเริ่มต้นสืบจากร้านเหล้าที่เกล้าชอบไปบ่อยๆ แต่ก่อนจะไปข้างนอกก็ต้องขออนุญาตคุณพี่ภพก่อนแต่พี่เขาไม่อนุญาต แต่นายเอกของเรานางก็ดื้ออยู่ไม่ให้ไปก็จะไปจ้าโดยมีไอ้ช่วยตามไปด้วยออกไปข้างนอกก็เจอคนหน้าเหมือนน้องปัณณ์น้องรหัสนายเอกอีกชื่อ 'แก้ว'  และก็เกือบได้มีเรื่องกับพวกนักเลง เพราะนายเอกทนเห็นพวกมันข่มเหงผู้หญิงไม่ได้แต่โชคดีที่พระเอกมาเจอซะก่อน  นายเอกก็ร้อนๆหนาวๆล่ะก็แอบหนีออกมาต้องโดนพระเอกเทศนาแน่ๆ ทั้งเพิ่งรู้ว่านักเลงที่ตัวเองมีเรื่องด้วยคือไอ้เชิดอริเก่าของเกล้า  พอกลับถึงบ้านก็โดนพระเอกดุเรื่องที่แอบหนีไปข้างนอกและก็ถูกลงโทษให้อยู่แต่ในบ้าน3วัน  

ที่พระเอกให้นายเอกย้ายมาอยู่ใกล้ๆก็เพื่อที่จะได้คอยจับตาดูได้ตลอดเวลา เพราะสงสัยว่านายเอกไม่ใช่เกล้าตัวจริง รูปร่างภายนอกน่ะใช่แต่นิสัยไม่ใช่เลย แต่จอมก็บอกว่าอย่าได้เคลือบแคลงสงสัยอะไรเลยเป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว อย่างน้อยๆเกล้าก็ไม่ได้เย็นชาเหมือนเดิมดูมีชีวิตชีวามากขึ้น และจะได้ลืมความเจ็บปวดในอดีตที่ขมขื่น เลยคลายความระแวงลง   พระเอกก็พานายเอกไปทำบุญที่วัดได้เจอหลวงตาที่หน้าเหมือนหลวงตาของนายเอกด้วย  พาไปเที่ยวตลาดนายเอกถูกชาวบ้านนินทาพระเอกก็ออกโรงปกป้องโดยไม่สนใจชื่อเสียงตัวเอง ทำให้นายเอกเริ่มมองพระเอกในแง่ดี พยายามพูดดีด้วยแต่ก็แอบหมั่นไส้รอยยิ้มอันแสนกวนประสาทของคุณพี่เขา แถมยังชอบพูดจากวนประสาทอยู่เรื่อย พี่ภพเขาสนุกนักล่ะที่แกล้งน้องได้เห็นน้องหน้าหงิกหน้างอยิ่งชอบ😁น้องนางชอบเถียงพี่ก็ทั้งดื้อทั้งแสบไม่ว่าง่ายเหมือนเดิมจนพี่แกอ่อนอกอ่อนใจ แต่ก็มองว่าน้องน่ารักขึ้น  ยิ่งไม่อยากใกล้ก็ยิ่งมีเรื่องให้ได้ใกล้เมื่อพ่อของพระเอกวานให้พระเอกช่วยสอนหนังสือ สอนขี่ม้า นายเอกพยายามทำตัวดีให้พระเอกไว้ใจเพื่อจะได้ออกไปสืบเรื่องของเกล้า ไปร้านเหล้าตั้งหลายร้านแล้วก็ยังไม่มีเบาะแสอะไรเลย แล้วดันไปโป๊ะแตกที่ร้านเหล้าร้านนึงมีฝรั่งมาพูดจาดูถูกประเทศเรานินทาพระเอกพูดภาษาฝรั่งคิดว่าคงไม่มีใครฟังออกแต่นายเอกเราฟังออกจ้าด่าสวนกลับด้วยไปเป็นภาษาฝรั่งด้วยอึ้งกันทั้งร้าน 555 พลาดล่ะพอพระเอกถามนายเอกก็แถไปเรื่อย ถึงพระเอกจะแคลงใจแต่ก็รู้สึกดีที่นายเอกพูดปกป้องตัวเองแบบรู้สึกดีคำพูดสายตาที่มองทำให้นายเอกรู้สึกแปลกๆที่ใจบวกกับกลัวว่าพระเอกจะจับพิรุธได้เลยหลบหน้าเจอพระเอกให้น้อยที่สุด  พอคนพี่เผลอคนน้องก็แอบหนีไปร้านเหล้าแถวตลาดปากคลองเพื่อไปสืบเรื่องของเกล้าร้านนี้พอจะได้เบาะแสบ้าง คิดว่าจะกลับบ้านก่อนแล้วค่อยมาใหม่ แต่ดันมีเรื่องกับไอ้เชิดซะก่อนเพราะปกป้องพิมผู้หญิงที่ถูกไอ้เชิดคุกคาม  แต่ยังไม่ทันได้มีเรื่องก็มีตำรวจชื่อ"หมื่นหาญ" มาเห็นซะก่อนเลยรอดตัวไป หมื่นหาญเป็นเพื่อนร่วมงานของพระเอก นายเอกขอให้อย่าไปบอกพระเอกนะว่าเจอนายเอกที่นี่ นายเอกอยู่ต่อเพื่อสืบหาข้อมูลจากพิม พิมเป็นหญิงขายบริการแต่ไม่เคยมีอะไรกับเกล้านะ พิมตอบแทนบุญคุณเกล้าที่เคยช่วยเหลือจากพวกนักเลง ช่วยเกล้าสืบเรื่องของไอ้เชิดเกี่ยวกับเส้นทางการค้าฝิ่น สรุปคือเกล้ากำลังตามสืบหาหลักฐานมาล้างมลทินให้พ่อตัวเอง  ความลับไม่มีในโลกพี่รู้จนได้ว่าน้องแอบไปแถวตลาดปากคลองหมื่นหาญเป็นคนบอก ทั้งโมโหทั้งเป็นห่วงฝนก็ตกออกไปตามก็ไม่ได้ พอน้องกลับมาก็ทะเลาะมีปากเสียงกัน จนน้องไปแอบร้องไห้คนเดียวไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วอยากกลับบ้าน คนพี่ก็โกรธคนน้องก็งอนไม่คุยไม่มองหน้า  แต่พอน้องไม่สบายก็รีบไปดูแลเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้อยู่เฝ้าไข้ทั้งคืน พอใจเย็นลงต่างฝ่ายก็ต่างขอโทษกัน 

นายเอกมักจะฝันเห็นถึงเรื่องของเกล้า รับรู้ถึงความเจ็บปวดของเกล้าราวกับตัวเองรู้สึกเองจริงๆ รู้สาเหตุแล้วว่าทำไมเกล้าถึงทำตัวแบบนี้ เกล้ารักพระเอกแต่ชื่อเสียงของเกล้ามีมลทิน เกล้าเลยไม่อยากให้พระเอกกับพ่อต้องมาแปดเปื้อนได้รับผลกระทบไปด้วย จึงพยายามทำตัวออกห่าง ไม่ไปยุ่งเกี่ยวแสดงความก้าวร้าวต่อต้านให้พระเอกเลิกสนใจและพยายามตัดใจไปพร้อมกัน สมัยก่อนความสัมพันธ์แบบชายรักชายไม่เป็นที่ยอมรับ เกล้ารู้ว่าพี่ไม่ได้รักเกล้า รู้ว่าความรักของตัวเองมันเป็นไปไม่ได้ ไม่อยากทำลายอนาคตหน้าที่การงานของพระเอก ถึงเลือกปกป้องคนที่ตัวเองรักด้วยวิธีนี้ แม้ตัวเองจะเจ็บปวดใจก็ตามมันคือทางที่ดีที่สุดแล้ว  พระเอกในตอนนั้นก็มองเกล้าเหมือนน้องชายคนนึง   แต่มาตอนนี้ความรู้สึกชักเริ่มเปลี่ยนไปจากที่คอยแต่จะจ้องจับผิดน้องสายตาที่มองก็เปลี่ยนไป ไม่ได้คิดกับน้องแบบน้องชายเหมือนเดิม ทั้งห่วงทั้งหวงไม่อยากให้ใกล้ใคร  เพราะความใกล้ชิดสนิทสนมและการเอาใจใส่ดูแลของพระเอกทำให้นายเอกก็เริ่มหวั่นไหวเหมือนกัน สับสนว่าความรู้สึกนี้เป็นของตัวเองหรือเป็นของเกล้ากันแน่ เกิดความรู้สึกวูบโหวงเมื่อรู้ว่าพระเอกจะต้องหมั้นหมายกับหญิงสาวที่พ่อหาให้ไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรเลย ส่วนพระเอกเมื่อรู้ว่าถูกจับคลุมถุงชนก็ต่อต้านทะเลาะกับพ่อแม่ปฏิเสธไม่แต่งเด็ดขาดเรื่องความรักขอเป็นคนเลือกเอง และไปจัดการยกเลิกการหมั้นหมายด้วยตัวเอง ความรู้สึกนายเอกใจนึงก็โล่งใจ แต่อีกใจนึงก็คิดว่าสักวันพระเอกก็ต้องเจอที่ต้องแต่งด้วยอยู่ดี และอีกอย่างตัวเองก็ต้องกลับไปใช้ชีวิตในโลกปัจจุบัน นายเอกเลยควบคุมความรู้สึกของตัวเองไม่ให้ถลำลึกมากไปกว่านี้  ตัวพระเอกเองไม่ประสาเรื่องความรักจะเกี้ยวจะจีบนายเอกยังไงเลยไปปรึกษาจอมเพื่อนสนิท พระเอกบอกจอมว่าชอบเกล้าไม่สนใจว่าใครจะมองยังไงตัดสินใจมาดีแล้วจอมก็เลยช่วย 

ต่อ #ภพเธอ

หลังจากได้ไปปรึกษากูรูด้านความรัก คุณพี่เขาก็กลับมารุกจีบน้อง ชอบมาอยู่ใกล้ๆ ซื้อขนมมาฝากบ่อยๆ ชอบมองหน้าแล้วยิ้มคำพูดคำจาชวนให้คิด จากที่น้องพยายามห้ามใจไม่ให้หวั่นไหวแต่พอเจอแบบนี้ก็ห้ามใจไม่ไหวแล้วนะไม่ดีต่อใจเลย ไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดที่ไม่รู้ว่าพี่เขาจีบ มันทำให้นายเอกตัดใจยากขึ้นเพราะรู้สึกชอบพี่เขาเหมือนกัน เลยพยายามหลบหน้าแต่พี่ภพมันร้ายรุกหนักมากแบบไม่แคร์สายตาใครด้วย พี่แกก็รู้ว่าน้องก็ชอบตัวเองเหมือนกัน แต่ปากไม่ตรงกับใจเหมือนน้องมีอะไรในใจ แต่พี่ก็ไม่ยอมตัดใจง่ายๆหรอกข้อนี้น้องก็รู้ดี เลยพยายามทุกวิธีที่จะหลบหน้าไม่ใกล้ไม่เจอ รีบๆหาตัวเกล้าให้เจอเร็วๆจะได้กลับบ้านสักที   พระเอกทนไม่ไหวมารอดักเจอนายเอก สารภาพว่ารักเอาให้มันชัดเจนไปเลย แต่นายเอกปฏิเสธไปขนาดจูบกันแล้วก็รักก็ชอบเขาแต่ก็ยังฝืนใจตัวเอง  นางกลัวว่าพ่อแม่พระเอกจะไม่ยอมรับ กลัวพระเอกจะถูกนินทา  กลัวว่าถ้าเกล้าตัวจริงกลับมาแล้วนางจะทำยังไง ไม่แน่ใจว่าพระเอกชอบใครกันแน่เกล้าหรือตัวเอง กลัวว่าสักวันนึงจะต้องแยกจากกันก็เลยรีบทำให้มันจบๆสักที กลายเป็นพระเอกทำเฉยเมยกับนายเอกไม่คุยไม่มองหน้าโกรธที่ถูกผลักไสให้ไปแต่งกับคนอื่น นายเอกแอบมานั่งร้องไห้เสียใจคนเดียวแต่ก็ต้องทำให้พระเอกตัดใจให้ได้ทำหมางเมินใส่กัน สุดท้ายพระเอกเป็นฝ่ายทนไม่ไหวซะเองก็รักอ่ะเนอะรักนายเอกในร่างเกล้า รู้ว่าที่น้องปฏิเสธก็เพื่อตัวพี่แต่พี่สัญญาว่าจะปกป้องจะทำทุกอย่างเพื่อความรักของเรา จนน้องยอมใจอ่อนตอบรับรักเรื่องของอนาคตช่างมันแล้วแหละหากต้องจากกัน อย่างน้อยก็มีความทรงจำดีๆร่วมกันดีกว่ามานั่งเสียดายทีหลัง ทั้งคู่ได้คุยได้ปรับความเข้าใจกัน คบกันไม่ถึงชั่วโมงอิพี่ภพก็ขอไปนอนห้องน้องล่ะ เห็นเงียบๆขรึมๆความจริงน่ะร้ายเจ้าเล่ห์มาก😁ชอบสกินชิพเผลอไม่ได้เดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอม เรื่องที่คบกันทั้งคู่ยังไม่บอกใครคนที่รู้ก็มีแต่บ่าวคนสนิทของทั้งสองคน   พระเอกพานายเอกไปทำบุญที่วัดนายเอกอธิษฐานไว้ว่าขอให้ได้อยู่กับพระเอกไปเรื่อยๆมีความสุขให้นานที่สุด และอย่าให้ต้องพรากจากพระเอกเลย นาทีนี้ขอมีความสุขก่อนให้พี่เขากอดยอมตกเป็นของพี่เขาทั้งตัวทั้งใจ

พระเอกตัดสินใจบอกพ่อแม่ว่าจะแต่งกับนายเอกทำเอาพ่อกับแม่ช็อคไปตามๆกันถึงขั้นสวมแหวนหมั้นกันแล้วด้วย พ่อโกรธมากความจริงพ่อก็พอรู้อยู่แล้วชาวบ้านก็นินทาไปทั่วแต่ไม่คิดว่าจะถึงขั้นนี้กันแล้ว พระเอกกับนายเอกก็หนักแน่นมากจับมือกันฟันฝ่าอุปสรรคพิสูจน์ความรักจนพ่อแม่ยอมรับ ส่วนสายตาคนนอกจะมองยังไงก็ช่างทั้งคู่ไม่สนใจอยู่แล้ว พระเอกรักนายเอกมากดูแลเอาใจใส่อย่างดีคอยอยู่ข้างๆเสมอไม่เคยทำให้นายเอกรู้สึกโดดเดี่ยว ทำให้นายเอกติดพี่มากๆ ความคิดที่จะกลับไปยังโลกปัจจุบันจึงไม่มีอีกแล้ว รักพี่มากเกินกว่าจะทิ้งพี่เขาไว้ตามลำพังและใช้ชีวิตโดยไม่มีพี่เขาไม่ได้ แต่ถึงจะไม่กลับไปแล้วนายเอกก็ยังคงเดินหน้าสืบหาสาเหตุการหายตัวไปของเกล้าและล้างมลทินให้ครอบครัวเกล้า พระเอกไปดูฤกษ์แต่งงานมาแล้วอีกแค่เดือนกว่าๆจะแต่งงานกัน ช่วงหลังๆมานี้นายเอกฝันเห็นเกล้าติดๆกันหลายคืนทุกอย่างเหมือนเป็นเหตุการณ์จริง เกล้าคงสืบจนรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับการค้าฝิ่นจึงถูกนายไอ้เชิดสั่งเก็บ ชายคนนั้นกำลังใช้มีดฟันคอเกล้าแต่นายเอกก็ตื่นก่อนทุกทีเลยไม่เห็นหน้าว่าเป็นใครแต่เสียงคุ้นมาก พอไปหาหลวงตาก็ทำให้นายเอกจำเรื่องราวทั้งหมดได้แล้ว ที่หาเกล้าไม่เจอเพราะเกล้าถูกฆ่าตายไปแล้วในโลกนี้ไม่มีเกล้าแล้ว สรุปที่นายเอกย้อนเวลากลับมาก็เพื่อแก้ไขอดีต ตัวเองกับเกล้าคือคนๆเดียวกัน เป็นคนผูกบ่วงกรรมนี้ไว้เพราะก่อนตายเกล้าได้อธิษฐานว่าขอโอกาสกลับมาแก้ไขเรื่องราวต่างๆนายเอกถึงต้องกลับมาที่นี่อีกมาจับคนร้ายให้ได้เพื่อช่วยล้างมลทินให้พ่อและปกป้องพระเอกคนที่ตัวเองรัก

สรุปนังพิมมันหลอกเกล้ามาตลอดมันร่วมมือกับไอ้เชิดหลอกเกล้าไปฆ่า  ความจริงถูกเปิดเผยตัวการใหญ่ของเรื่องคือพ่อของหมื่นหาญที่เป็นตำรวจยศสูง สองพ่อลูกคู่นี้ร่วมมือกันเลวมากค้าฝิ่นซะเองแล้วยังใส่ร้ายพ่อของเกล้า เรื่องราวทั้งหมดถูกพ่อของเกล้าเขียนไว้ในสมุดบันทึกของเกล้าในหน้าสุดที่ถูกฉีกไปและนายเอกจำได้แล้วว่ามันอยู่ที่ไหน ที่เกล้าตายก็เพราะเห็นที่พ่อเขียนไว้แต่ไม่ได้บอกใครลุยเดี่ยวออกไปจัดการคนเดียวเลยถูกหมื่นหาญฆ่าตาย ส่วนพระเอกก็สงสัยในตัวหมื่นหาญเหมือนกัน มีโจรมาปล้นฝิ่นของกลางถึงที่ รู้ว่าหมื่นหาญมีส่วนเกี่ยวข้องแน่นอนพระเอกก็แอบตามสืบอยู่แต่ยังหาหลักฐานไม่ได้ นายเอกเอาจดหมายที่พ่อเขียนไปให้พระเอกอ่านก็เป็นอย่างที่พ่อกับพระเอกคิดไว้ สุดท้ายพวกมันก็โดนจับมีหลักฐานมัดตัวดิ้นไม่หลุดคืนความยุติธรรมล้างมลทินให้พ่อนายเอกจนสำเร็จ  พระเอกก็ได้เลื่อนยศเป็นท่านขุน   อีกไม่กี่วันก็จะได้แต่งงานแล้ว แต่ก็เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นซะก่อนไอ้เชิดแหกคุกออกมา พระเอกถูกยิงในตอนนั้นเกิดจันทรุปราคาพอดี พอจันทรุปราคาคลายตัวนายเอกก็พบว่าตัวเองได้กลับมายังโลกปัจจุบันแล้ว การหลับของนายเอกในยุคปัจจุบันเพียงไม่กี่นาทีมันเท่ากับเวลาเจ็ดเดือนที่อยู่ในยุคอดีต นายเอกน้ำตาแตกเลยทิ้งพระเอกมา อยากกลับไปหาพี่เขาแต่จะกลับไปหาได้ยังไง จะได้เจอกันอีกมั้ย😭ไม่ดีใจเลยที่ได้กลับมา เจ็บปวดมากที่ต้องพรากจากกันอีกไม่กี่วันก็จะแต่งงานกันอยู่แล้วแท้ๆ เลยไปขอให้หลวงตาช่วยให้กลับไปที่นั่นอีกแต่หลวงตาก็ช่วยไม่ได้มันแล้วแต่โชคชะตาหากมีวาสนาต่อกันก็จะได้เจอกันอีก  ชีวิตเสียศูนย์อย่างแรงจมอยู่แต่กับความเศร้า ถึงจะกลับไปใช้ชีวิตปกติแต่มันไม่ปกติเลย นายเอกก็ยังพยายามหาวิธีกลับไปหาพระเอก สิ่งเดียวที่ได้ติดตัวมาคือแหวนหมั้นที่พระเอกให้เวลาคิดถึงก็หยิบแหวนขึ้นมาดูต่างหน้า

เวลาผ่านไปปีกว่าๆในที่สุดพวกเขาก็ได้เจอกันสักที ธีร์ชวนนายเอกมานอนที่บ้าน พี่ภพคือลูกพี่ลูกน้องของธีร์ในชาตินี้ก็ชื่อภพเหมือนกัน ใกล้กันแค่ปลายจมูกบดจะเจอก็เจอกันง่ายๆ แต่ดูเหมือนว่าพี่จะจำน้องไม่ได้แต่ก็ไม่เป็นไรมาเริ่มต้นกันใหม่ ชาติที่แล้วพี่จีบน้องมาชาตินี้น้องจะเป็นฝ่ายจีบพี่เอง  หาเรื่องใกล้ชิดให้พี่เขาช่วยติวหนังสือให้ แต่ไม่รู้ว่าใครจีบใครกันแน่ ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนพี่ภพก็ยังหยอดเก่งเหมือนเดิม😁นายเอกไม่อยากค้างคาใจอีกต่อไปเลย พี่ภพคนนี้จะใช่พี่ภพในอดีตมั้ยตัดสินใจถามออกไป และก็ใช่เขาคือคนๆเดียวกันพระเอกจำเรื่องราวทุกอย่างได้ เคยสัญญากันแล้วไม่ว่านายเอกจะอยู่ที่ไหนก็จะตามหาจนเจอ ที่จำเรื่องราวทุกอย่างได้ก็เพราะคำอธิษฐาน เหตุการณ์ในตอนนั้นที่พระเอกถูกไอ้เชิดยิงโชคดีที่ไม่ตายแต่ก็บาดเจ็บหนัก พระเอกเอาแต่ออกตามหาเกล้าหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอเลยไปหาหลวงตาถึงได้รู้ว่าเกล้าไม่ได้อยู่ในโลกนี้แล้วไม่มีวันได้เจอกันอีก พระเอกก็ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวไม่ได้แต่งกับใครคิดถึงนายเอกจนตรอมใจตาย ก่อนตายก็อธิษฐานชาติหน้าขอให้ได้เจอกันอีก ขอให้จำเรื่องราวในชาติภพนี้ได้ พระเอกถึงยังจำเรื่องราวในอดีตได้ทั้งหมด พยายามตามหานายเอกเหมือนกัน  คลาดกันไปคลาดกันมาบดจะเจอก็เจอกันง่ายๆใกล้กันแค่นี้เอง   สุดท้ายพวกเขาก็ตามหากันจนเจออิแม่ปลื้มปริ่มดีใจ จบไปแบบแฮปปี้เอนดิ้งจ้า

🌺 เรื่องนี้คือดีงาม สปอยยาวเลยนะแบบไม่อยากตัดฉากไหนออกเลย ครบรสเลยก็ว่าได้ แบบมีปมให้ติดตามพลอยให้เราลุ้นและก็ตามสืบไปกับเขาด้วย ถึงจะพอคาดเดาได้แต่ก็เจ๋งดีอ่ะสุดยอดโคนันคุง😁เพลงนี้ต้องมา 🎶 "หากันจนเจอ"🎶 แต่เราก็หากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา รู้สึกไหมว่าชีวิตคุ้มค่า เมื่อมีใครสักคนข้างกาย😘😘 เรื่องของปัณณ์ (แก้ว) กับธีร์ (จอม) อ่านต่อในตอนพิเศษในเล่ม ชาติที่แล้วปัณณ์เป็นฝ่ายตามธีร์ พอมาชาตินี้ธีร์เป็นฝ่ายตามปัณณ์บ้าง ผลมาจากคำอธิษฐานของปัณณ์ในอดีตเอาคืนอิพี่นิดนึง

#แนะนำนิยายวาย

#รีวิวนิยายวาย

#สปอยนิยายวาย

📍รวมลิ้งค์สปอย📍

https://www.facebook.com/101234404988508/posts/128161175629164/

อ่าน👇👇👇

https://www.readawrite.com/a/63160007ff93c0471e7ac38bfb3989ce